Hatif Janabi (ur. 1952 r.) jest irackim poetą, tłumaczem i pisarzem. Urodził się w pobliżu Babilonu. Studiował język arabski i literaturę na uniwersytecie w Bagdadzie. W roku 1976 przeniósł się do Warszawy by tam kontynuować naukę na wyższych studiach, ostatecznie uzyskując tytuł magistra literatury i języka polskiego oraz doktorat z dramatu na Uniwersytecie Warszawskim.
Hatif Janabi pozostał w Polsce do tej pory. Obecnie uczy literatury i języka arabskiego na Uniwersytecie Warszawskim. Był również wykładowcą na Uniwersytecie Tizi Ouzou i Indiana University.
Janabi opublikował kilka zbiorów poezji, a jego prace zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym polski, angielski, francuski, niemiecki, hiszpański i rosyjski. Jego wiersze zostały opublikowane w tomiku (w tłumaczeniu angielskim) przez Uniwersytet Arkansas pt. 'Questions and their Retinue'.
Hatif Janabi jest znany również jako jeden z głównych tłumaczy literatury polskiej na język arabski. W jego dorobku znajdziemy tłumaczenia najważniejszych polskich pisarzy i poetów, m.in.: Adama Mickiewicza, Czesława Miłosza, Wisławy Szymborskiej, Juliusza Słowackiego, Zbigniewa Herberta, Tadeusza Różewicza, Stanisława Grochowiaka, Adama Zagajewskiego, Edwarda Stachury, Rafała Wojaczka, Ryszarda Kapuścińskiego i Leszka Kołakowskiego.
Hatif Janabi jest laureatem kilku nagród, m.in:
- Nagrody XIV Międzynarodowego Listopada Poetyckiego w Poznaniu za najlepszą książkę roku 1991 r. - 'Dzikie kontynenty',
- Nagrody The University of Arkansas: Press Annual Award for Literature za najlepszą książkę roku 1995 z literatury obcej - 'Pytania i ich przypisy 1972-1994' - wybór wierszy.
