Stefan Wierzbicki urodził się w 1938 r. w Wilnie, w polskiej rodzinie. Po ukończeniu średniej Szkoły Sztuk Pięknych w Kownie i pierwszego roku rzeźby na Akademii Sztuk Pięknych w Wilnie, rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni rzeźby u znakomitego pedagoga, profesora Franciszka Strynkiewicza. Ukończył je w 1964 r. Mieszka i tworzy w Warszawie.

Od czterdziestu lat bierze udział we wszystkich ogólnopolskich wystawach i festiwalach sztuki w Galerii Centralnego Biura Wystaw Artystycznych "Zachęta" oraz uczestniczy w wystawach za granicą. Za swoją twórczość otrzymał wiele nagród, zwłaszcza we Włoszech. Głównym inspiratorem twóczości Stefana Wierzbickiego jest świat muzyki.

Do najważniejszych wystaw indywidualnych rzeźby Stefana Wierzbickiego należą:
- w Pałacu Re Enzo w Bolonii (Włochy), na zaproszenie Merostwa Bolonii w 1975 r.
- w Galerii Centralnego Biura Wystaw Artystycznych Zachęta w 1979 r.
- w Filharmonii Narodowej w Warszawie - wystawa towarzysząca festiwalowi muzycznemu Warszawska Jesień w 1991 r.
- w Warszawskiej Galerii Forma i Kolor w 1996 r.
- w Muzeum Sztuki im. M. K. Ciurlionisa w Kownie w 1996 r.
- w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie w 1997 r.
- w Muzeum Narodowym Litwy w Wilnie w 1999 r.
- w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie w 1999 r.
- w Muzeum Ziemi PAN w Warszawie w 2002 r.

Rzeźby Stefana Wierzbickiego znajdują się we Włoszech, Francji, Anglii, Rosji i Niemczech. W Polsce można je oglądać w Filharmonii Narodowej w Warszawie, Teatrze Studio im. S. I. Witkiewicza w Warszawie, Muzeum Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Muzeum Teatru w Teatrze Wielkim w Warszawie, Towarzystwie im. F. Chopina w Warszawie, Filharmonii im. W. Lutosławskiego we Wrocławiu, w wielu instytucjach i w parkach.

"W rzeźbie Stefana Wierzbickiego znajdziemy prawa rządzące sztuką i ekspresją niezależnie od czasu i miejsca. Znajdziemy klasyczne porządki i tematy i dwudziestowieczne nowości. Sztukę skupioną na zmysłowym pięknie ale także sensy alegoryczne i symboliczne. Czysto formalne piękno struktury jak i urok, czar, wdzięk, dekoracyjność bogactwo motywów. Sztukę swobody wobec reguł i wobec natury, jak i mądrość ładu i umiaru; kształtu świadomych ograniczeń. Dosłowne i ukryte odwołania do sztuk muzycznych. Ujawnione piękno marmuru, granitu czy piaskowca, znaki ekspresyjne wydobyte z pni drzew - dębu, lipy, klonu, akacji, gruszy i wiśni; usytuują nasze "smakowanie tworzywa" prezentowanych dzieł w kontekście estetycznym i historycznym".

Maria Lewańska, historyk sztuki
1997

"Jego rzeźby są przede wszystkim harmonijne, piękne. Wszystko inne treść, temat, nastrój, faktura, po prostu forma, jest temu dążeniu podporządkowane. Jestem tym urzeczony: oto nowoczesny i szlachetny kształt tradycji wieków.
Nieprzeciętnie utalentowany, intelektualnie bogato rozwinięty, wrażliwy na łagodne piękno kształtu i dźwięku, Stefan Wierzbicki pierwszą swą wystawę indywidualną urządził tam, gdzie się rzeźba europejska narodziła: we Włoszech (Bolonia, 1975). Od razu wszedł na główny trakt sztuki i na nim już pozostał".

Prof. Andrzej Ryszkiewicz, historyk sztuki
1998

Kontakt:
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. 
http://www.wierzbickisculpture.com/wierzbicki_artysta1.html