Buddyzm zen jest jedną ze szkół buddyzmu mahajanistycznego, która rozwinęła się w VI i VII wieku w Chinach. Buddyzm zen podkreśla priorytet doświadczenia oświeceniowego i nieużyteczność rytualnych ćwiczeń religijnych oraz intelektualnego roztrząsania nauki dla osiągnięcia wyzwolenia (oświecenia). Jako najkrótszą, ale też i najbardziej stromą drogę do przebudzenia wskazuje zen praktykę zazen, 'siedzenia w medytacji'.
 
Charakterystyczne cechy zen dają się ująć w następujących stwierdzeniach:
  • szczególny przekaz poza (ortodoksyjną) nauką;
  • niezależność od (świętych) pism;
  • bezpośrednie trafianie do serca człowieka;
  • prowadzenie do poznania (własnej) istoty (i do) stania się buddą.
Tradycja zen przypisuje tę charakterystykę Bodhidharmie - pierwszemu patriarsze zen w Chinach, założycielowi Shaolin, który jest pierwszym klasztorem chan (zen) w Chinach. Wedle legendy 'szczególny przekaz poza nauką ortodoksyjną' rozpoczął się od słynnego kazania Śakjamuniego na Górze Sępów (Grydhrakuta).
Wtedy właśnie, gdy wielka liczba uczniów zgromadziła się wokół Buddy, by posłuchać jego wykładu o dharmie, on miał tylko w milczeniu trzymać podniesiony w górę kwiat. Jedynie jego uczeń Mahakaśjapa pojął to i uśmiechnął się - wobec gestu mistrza dokonał się w nim pierwotny przełom oświeceniowy i w ten sposób pojął esencję nauki Buddy. W tym momencie nastąpiło pierwsze przekazanie "nauki bez słów", typowe dla zen z serca-umysłu do serca-umysłu. Budda potwierdził Mahakaśjapę jako pierwszego indyjskiego patriarchę. Od tej pory zen jest też często określane jako szkoła umysłu Buddy.

Nasza Sangha praktykuje pod kierunkiem Roshi Marii Reiko w tradycji japońskiego Rinzai Zen. Spróbujmy więc przybliżyć tradycję Rinzai Zen, która związana jest nierozerwalnie z kulturą Japonii i jej najistotniejszymi elementami. Zen wpłynął znacząco na wszystkie elementy tradycji, które zwyczajowo kojarzą się nam z Japonią: ceremonię herbaty, sztukę układania kompozycji z kwiatów - ikebanę, kaligrafię, sztuki walki mieczem i z wykorzystaniem łuku, poezję haiku.

Nauczyciel

Roshi Maria Reiko Moneta-Malewska jest osiemdziesiątą czwartą spadkobierczynią Dharmy Buddy Siakjamuniego. W swym nauczaniu podkreśla konieczność przenoszenia stanu umysłu z formalnej praktyki zazen do codziennych aktywności - "zen dnia codziennego" oraz odpowiedzialność i determinację adeptów buddyzmu zen.
 
Praktykuje zen od 1978 roku, początkowo w Polsce z Roshim Philipem Kapleau, następnie w tradycji Soto u Roshiego Gempo. W 1994 roku wyjechała do Japonii, gdzie rozpoczęła praktykę pod kierunkiem Roshiego Oi Saidana, w klasztorze Hokko-ji w południowej części Honsiu. Otrzymała od Roshiego Oi Saidana przekaz Dharmy w linii japońskiego Rinzai Zen.
 
Roshi jest wyświęconą mniszką z tradycji Rinzai Zen, jednocześnie jest w pełni aktywna zawodowo. Prowadzi prywatną praktykę psychoterapeutyczną, jest cenionym konsultantem biznesowym w dziedzinie HR (human resources), jest także aktywnym i znanym ekspertem w dziedzinie profilaktyki uzależnień. Jest autorką książek i publikacji o tematyce psychologicznej: 'Narkotyki w szkole i w domu', 'Być tutaj', 'Dla siebie i dla innych', 'Nie które buduje', 'Zamiatając skały, czesząc mech'.

W celu uzyskania informacji o bieżącej praktyce Sanghi, prosimy o kontakt z osobą wyznaczoną obecnie do koordynowania praktyki:
 
Warszawa
Piotr, +48 697 697 201