Był przedostatni dzień sierpnia. Znalazłem się w ogromnym tłumie. Nie pamiętam, kiedy byłem wśród tylu ludzi. Chyba na Woodstocku, gdzie było ćwierć miliona uczestników. W sercu Warszawy, jako że nie przepadam specjalnie za marszami i protestami ulicznymi, nigdy nie byłem w tak licznym tłumie, jak ten który wyszedł ze Stadionu Narodowego tamtego wieczoru.

Wybiła 7:08. Warszawa budzi się do życia. Dworzec Zachodni. Odjeżdża autobus do Krosna. Stamtąd już tylko chwila, chwileńka, chwilusia. Dzisiaj zabieram Państwa w podróż na Łemkowszczyznę. Tak się złożyło, że co roku w Zyndranowej jest łemkowski festiwal Od Rusal do Jana, gdzie zjeżdzają się Łemkowie z całego świata. Dzisiaj nauczymy się innego życia. Dzisiaj Warszawa będzie bawić się w malutkiej wiosce między Polską, a Słowacją. Dzisiaj będziemy mówić tylko po łemkowsku, jeść...

Fundacja została założona w Warszawie przez pochodzącą z Erytrei Senait Cieplińską. Kiedy była tłumaczką ze swojego ojczystego języka, tigrinia, stwierdziła, że chciałaby w konkretny sposób wesprzeć migrantów, z którymi się stykała – nie tylko pokonując ich barierę językową, ale pomóc wyjść im z szoku, w którym często znajdują się na początku swojej drogi.

Odkąd mieszkam w Polsce, zastanawiam się nad tym, do kogo wy, Polacy, jesteście podobni. Bardzo was lubię i podoba mi się życie z wami, i mimo że, według wielu z was, „żyć w tym kraju się nie da” – po prostu czuję się wśród was swojsko. Nie ukrywam, że to przekonanie nie było mi dane od razu, musiałem przejść kawałek drogi, aby uświadomić sobie, że właśnie także z tego powodu jestem tu szczęśliwy. Nie zmienia to faktu, że jestem jednak inny, czyli na tyle odmienny...

Wstaję rano, robię kawę, siadam do laptopa. Cieszę się, że to dzień, kiedy mogę popracować w domu i nigdzie nie wychodzić. Piję kawę, staram się sobie przypomnieć, dlaczego tak ciężko mi jest na sercu, czy coś złego wydarzyło się wczoraj… Aha, jasne, znów śniła mi się wojna, tym razem uciekałam od wrogów i odczuwałam w śnie jak dopadła mnie kula, leciała mi po plecach gorąca krew, bolało…

Wcześniej Ukraińcy żyli Majdanem i dla Majdanu walcząc o zmiany, teraz Ukraińcy żyją wojną i dla wojny. Wojna za wolność Ojczyzny. Gdzieś tam w głębi serc u większości niespodziewanie i nagle zjawił się potężny patriotyzm, niezwykła miłość do Ojczyzny Ukrainy.

Przyznam  się od razu, że w sierpniu w Warszawie jestem po raz pierwszy. Kiedyś spędziłam tu cały lipiec, ale od czerwca do sierpnia - to coś nowego. Ważne jest też, że oprócz wyjazdu na trzy dni na Mazury, nigdzie już się nie wybiorę poza miasto do końca lata, dlatego bardzo staram zaprzyjaźnić się z Warszawą, która atakuje bez przerwy swoich mieszkańców albo deszczem albo strasznym upałem. 

Człowiek miliona przelotnych fascynacji. Koneser piękna, zarówno klasycznego jak i połamanego elektryzmem. Wnikliwy obserwator, nieustannie głodny świata. 

Urodziła się i wychowała  we Lwowie (Ukraina).  Zajmuje się dziennikarstwem, pisze poezję oraz krótkie teksty prozowe. Badaczka współczesnej epoki postmodernistycznej, szczególne postmodernizmu  w dziennikarstwie, literaturze, sztuce.  W Polsce skończyła Program stypendialny im. L. Kirklanda, obecnie pisze do gazety „Nasz Wybór” w Warszawie oraz zajmuje się problemem migrantów w...

Odkąd mieszkam w Polsce, intryguje mnie jedna kwestia: Kim właściwie są Polacy? Nośnikami świętej pamięci czy zdrowego zapomnienia? Narodem wybranym czy kręgiem wyklętych męczenników? Dlaczego warto się nad tym zastanawiać, zwłaszcza z okazji 70-tej rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego?

Wielu z nas myśli że najważniejsze jest pierwsze wrażenie o czymś czy o kimś. Jeżeli by tak naprawdę było, nigdy bym nie zakochała się w Warszawie.

Łyk zielonej herbaty. Nazar pakuje plecak. Marynka nieśmiało czeka na to, co przyjdzie. Taki obrazek jeszcze niedawno miał miejsce na Ukrainie. Lwów. Kim są? Co przyciągnęło ich do Warszawy? Jaką przywieźli ze sobą historię? Czego oczekiwali?

Oglądałem całkiem niedawno film o życiu Bruce'a Lee. Słynny aktor urodził się w chińskiej dzielnicy San Francisco, ale jego rodzina wróciła do Hongkongu, gdy miał cztery lata. Niestety, młody Bruce znalazł się w samym środku konfliktu pomiędzy ulicznymi gangami. Wtedy rodzina zasugerowała mu powrót do USA. Tam też otworzył pierwszą szkołę kung-fu i spotkał studentkę o szwedzkich korzeniach, Lindę; zakochał się i postanowił poznać jej rodziców. Na pierwszym spotkaniu z...

Turecki inżynier przyjechał do Warszawy cztery lata temu. Misja: zaprojektować i sprawować kontrolę nad unikalną maszyną do budowy nowej linii metra. Jego pracę można porównać do pracy chirurga. Według raportu firmy Tom Tom, Warszawa jest najbardziej zakorkowaną stolicą w Europie, a mimo tego nadal ma tylko jedną linię metra. I tu z pomocą przychodzi Onur Erkus – chirurg odpowiedzialny za cięcie i zszywanie miasta na linii wschód-zachód.

Na wstępie od razu przyznam  – wolę Warszawę od Berlina. Już widzę komentarze, tym razem łączące tych rozsądnych z hejterami: Dlaczego? No jak to? Porównywać wielkomiejski Berlin z prowincjonalną Warszawą - jak można? Czy jestem szaleńcem? Owszem, coś w tym jest. Ale to nie znaczy, że plotę bzdury. Zresztą kiedyś reprezentantka Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy powiedziała mi, że jej zdaniem polska stolica za jakiś czas stanie się główną metropolią Europy...

Szanowni Czytelnicy! Tym razem chcę Państwu przedstawić Azerkę, kapitana służby granicznej Azerbejdżanu, Jahan Mirzayevą (po polsku: Dżahan Mirzajewa). Jest bardzo pozytywną osobą i ma swoją, osobistą historię miłości do Polski i Warszawy.

Miesięcznik "Rosyjski Kurier Warszawski" to jedyne pismo wydawane w Polsce w języku rosyjskim. Ukazuje się od grudnia 1991 r. Obecnie oferowane jest również wydanie on-line gazety.

Francuz pasjonujący się grami planszowymi i spotkaniami z ludźmi. Mieszka w Polsce od października 2009 roku. Absolwent artterapii, muzyk, podróżnik.

Celem Fundacji Babel jest zachowywanie, rozwijanie, upowszechnianie językowego i kulturowego dziedzictwa wielkich cywilizacji i ich religii: judaizmu, chrześcijaństwa, islamu oraz hinduizmu i buddyzmu. Te zadania są realizowane poprzez organizowanie kampanii i akcji edukacyjnych na rzecz znajomości języków ww. cywilizacji, jak również wykłady popularyzatorskie.

Praca roczna na specjalizacji fotografia prasowa, gdzie teraz studiuję, wygląda jak fotograficzny projekt pod tytułem „My Polacy”. Oprócz mnie w grupie nie ma innich obcokrajowców, dlatego wybrany temat wygląda naturalnie. A też jest bardzo obszerny. Pierwszy pomysł jaki miałam na projekt o białorusinach (szczególnie pochodzenia polskiego) w Warszawie, zdecydowałam od razu odrzucić, jako bardzo ewidentny. Ale po kilku tygodniach wróciłam do niego i...

Fundacja została założona w 2012 roku przez Jamesa Omolo. Instytucja rozpoczęła działanie dzięki wsparciu  wolontariuszy.  Głównym celem organizacji jest budowanie mostu pomiędzy Afryką i Polską, angażując lokalne i międzynarodowe środowisko na wielu płaszczyznach. Afryka Connect uwrażliwia na inne kultury i uświadamia w tematach społeczno-gospodarczych.  

Sklep "Kosher" działa przy Warszawskiej Gminie Wyznaniowej  Żydowskiej. Ogólny nadzór nad nim sprawuje Michael Schudrich rabin Warszawy i naczelny rabin Polski. Mieści się podziemiach budynku Synagogi Nożyków. Oferuje szeroki wybór żywności koszernej, a także przedmioty kultu religijnego, książki o tematyce judaistycznej, płyty i kasety oraz kosmetyki wytwarzane na bazie minerałów z Morza Martwego. Oferowane produkty można kupić na miejscu lub w sprzedaży wysyłkowej (realizowane są zamówienia...

Wychowanka Puszczy Białowieskiej, od 10 lat mieszkająca w Warszawie. Ukształtowana przez wielokulturowe mistyczne Podlasie. Absolwentka Wydziału Architektury Wnętrz na warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych (2005-2011) i Białorutenistyki na Uniwersytecie Warszawskim (2004-2009). Swoje dwie pasje, do projektowania jak i do wschodniej kultury zgłębiała na Etnoprojekcie – polsko-białoruskich inspiracjach etnicznych w designie młodych (2011 rok).

Cerkiew pod wezwaniem Świętej Trójcy na Podwalu w Warszawie – najstarsza historyczna cerkiew prawosławna na terenie Warszawy, mieszcząca się w budynku przy ulicy Podwale 5. Obecnie cerkiew parafialna (należy do dekanatu Warszawa diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego) oraz centrum religijne Ortodoksyjnego Kościoła Koptyjskiego w Polsce. W latach 2002-2012 cerkiew akademicka.