Viktorija Daujotytė-Pakerienė (ur. 1945) – badaczka literatury, eseistka, poetka, profesor w Katedrze Literatury Litewskiej Uniwersytetu Wileńskiego. Jest autorką kilkudziesięciu książek z zakresu literaturoznawstwa, w tym licznych podręczników szkolnych i akademickich. Zajmuje się przede wszystkim liryką, opublikowała monografie i studia poświęcone twórczości najważniejszych litewskich poetów, takich jak: Jurgis Baltrušaitis, Janina Degutytė, Salomėja Nėris, Justinas Marcinkevičius, Sigitas Geda i inni. W kręgu zainteresowań badaczki znajduje się również kobieca perspektywa w literaturze, autorka wydała m.in. książkę Moters dalis ir dalia: Moteriškoji literatūros epistema (1992, „Kobieca episteme w literaturze”) oraz obszerne studium Parašyta moterų (2001, „Napisane przez kobiety”). Opracowana wspólnie z Mindaugasem Kvietkauskasem monografia Lietuviškieji Česlovo Milošo kontekstai (2011; przekład na język polski – Litewskie konteksty Czesława Miłosza, 2014) została wyróżniona międzynarodową nagrodą w ramach obchodów Roku Miłoszowskiego. W swoich pracach dużo uwagi poświęca filozofii literatury i fenomenologii literackiej. Za zasługi dla literatury litewskiej uhonorowana licznymi nagrodami, w tym Nagrodą Narodową w dziedzinie Kultury i Sztuki (1993, Lietuvos nacionalinė kultūros ir meno premija), Orderem Wielkiego Księcia Giedymina (2002, LDK Gedimino ordinas), Nagrodą Jaćwingów (2010, Jotvingių premija), odznaką honorową Litewskiego Ministerstwa Oświaty i Nauki (2014, LR Švietimo ir mokslo ministerijos garbės ženklas).
Mindaugas Kvietkauskas (ur. 1976) – literaturoznawca, poeta, eseista, tłumacz, doktor nauk humanistycznych, wykładowca w Katedrze Literatury Litewskiej Uniwersytetu Wileńskiego. Od 2008 roku dyrektor Instytutu Literatury Litewskiej i Folkloru. Bada wielojęzyczną literaturę Litwy. Opublikował dwie monografie: Vilniaus literatūrų kontrapunktai. Ankstyvasis modernizmas 1904–1915 (2007; przekład na język polski – Polifonia literatury wileńskiej w okresie wczesnego modernizmu 1904–1915; 2013) oraz – wspólnie z profesor Viktoriją Daujotytė – Lietuviškieji Česlovo Milošo kontekstai (2011; Litewskie konteksty Czesława Miłosza, 2014). Opracował też anglojęzyczną antologię tekstów poświęconych współczesnej literaturze litewskiej Transitions of Lithuanian Postmodernism: Lithuanian Literature in the Post-Soviet Period (2011) oraz zbiór artykułów Czesławo Miłoszo kūryba: modernioji LDK tradicijų tąsa (2012; „Twórczość Czesława Miłosza: nowoczesna kontynuacja tradycji WKL”). Tłumaczył utwory Adama Mickiewicza, Czesława Miłosza, Awroma Suckewera, Wisławy Szymborskiej, żydowskich poetów z Litwy, a także współczesnych poetów amerykańskich.
Andrzej Stanisław Kowalczyk (ur. 1957), historyk literatury polskiej, profesor w Instytucie Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego (Zakład Literatury XX i XXI wieku). Jest autorem artykułów i książek o Andrzeju Bobkowskim, Witoldzie Gombrowiczu, Jerzym Giedroyciu, Wojciechu Karpińskim, Bohdanie Osadczuku, Józefie Mackiewiczu, Juliuszu Mieroszewskim, Czesławie Miłoszu, Symonie Petlurze, Borysie Sawinkowie, Jerzym Stempowskim, Stanisławie Vincenzie i innych. Edytor polskich epistolografów XX wieku. W roku 2014 wydał monografię pt. Wena do polityki. O Giedroyciu i Mieroszewskim. W jego opracowaniu ukazały się ostatnio książki: „Europa” 1929–1930. Antologia, 2012; Jerzy Stempowski, Ziemia berneńska, 2012; Jerzy Stempowski, W dolinie Dniestru. Pisma o Ukrainie, 2014.
Wstęp wolny.
Centrum Kultury Litewskiej
al. Ujazdowskie 12
http://pl.mfa.lt/pl/pl/
