Tłem dla wystawy są nadzieje, jakie wzbudziła nagle przerwana Arabska Wiosna, której znaczenie nie jest jeszcze w pełni opisane, a konsekwencje - wciąż niejednoznaczne. Arabską Wiosnę symbolicznie rozpoczął dramatyczny indywidualny gest, czyli samospalenie Mahomeda Bouaziziego pod koniec 2010 roku w Tunisie. Na wystawie zobaczymy zarówno prace artystów bardzo znanych, takich jak Mona Hatoum, Emily Jacir czy Walid Raad, z pierwszego pokolenia artystów z Bliskiego Wschodu, którzy zyskali uznanie na arenie międzynarodowej, jak średniego i młodego pokolenia m.in.: Doa Aly, Basim Magdy, Ali Cherii, Jumana Manna, Ruane Abou-Rahme i Basim Abbas.
Obecni są na niej również artyści z Chin, Korei, Singapuru, Ukrainy czy Polski, co podkreśla uniwersalność emancypacyjnych dążeń i postaw.
Tarek Abou El-Fetouh - kurator traktuje wystawę jak rodzaj filozoficznego zadania, stara się odkryć uniwersalną naturę metamorfozy prywatnego w publiczne, której terenem jest ciało i która jest początkiem wszelkiej politycznej transformacji.
„Aby mogła zaistnieć polityka, musi pojawić się ciało - pisze w swoim tekście kuratorskim Tarek Abou El Fetouh – by zaś mogły odbyć się działania emancypacyjne, musi pojawić się wspólne ciało – w liczbie mnogiej – i zająć przestrzeń. (…) Każdy uczestnik protestu oferuje własne ciało, które potem istnieje pomiędzy dwoma formami – formą jednostkową i grupową – w okolicznościach, które trudno jest określić”.
Oprowadzać będzie Ewa Kozik, absolwentka filozofii i kulturoznawstwa, współpracownica działu edukacji Muzeum.
Wstęp wolny
Wstęp wolny
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
