Inauguracja Ogrodu towarzyszyć będzie tegorocznym obchodom Święta Wolności – 25. rocznicy zwycięstwa nad komunizmem. Pojęcie Sprawiedliwego użyte po raz pierwszy w Memoriale Yad Vashem z upływem lat nabrało uniwersalnego wymiaru. Tytuł, święto oraz upamiętniające Sprawiedliwych ogrody służą honorowaniu nie tylko Sprawiedliwych uznanych przez Yad Vashem (osób, które w czasie II wojny światowej niosły pomoc Żydom), ale wszystkich, którzy w obliczu totalitaryzmu i ludobójstwa mieli odwagę bronić godności człowieka, pomagać ofiarom, czy występować w obronie prawdy. Definicja ta obejmuje Sprawiedliwych spod wszystkich szerokości geograficznych, którzy swoich czynów dokonali w XX i XXI wieku.
Pierwsi sprawiedliwi
Marek Edelman (1919–2009) – w czasie II wojny światowej należał do Powszechnego Żydowskiego Związku Robotniczego (Bund), był wśród założycieli Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB). Walczył w Powstaniu w Getcie Warszawskim, był zastępcą komendanta ŻOB, a po śmierci Mordechaja Anielewicza został ostatnim dowodcą sił powstańczych. Brał udział w Powstaniu Warszawskim.
Magda Grodzka-Gużkowska (1924–2014) – jako 15-latka zaczęła działać w konspiracji. Była zaangażowana w działalność Żegoty, pomagając ukrywającym się Żydom i organizując ratowanie żydowskich dzieci. Była łączniczką, kolporterką prasy podziemnej, przewodniczką przez zieloną granicę. Brała udział w Powstaniu Warszawskim.
Jan Karski (Jan Romuald Kozielewski, 1914–2000) – działacz podziemia, kurier i emisariusz władz Polskiego Państwa Podziemnego. W 1941 roku zainteresował się losem eksterminowanych Żydów; dwukrotnie przedostał do getta warszawskiego, dotarł również – w przebraniu niemieckiego żołnierza – do obozu przejściowego w Izbicy, dla więźniów zsyłanych do obozu zagłady w Bełżcu. Jesienią 1942 roku przekazał władzom brytyjskim informacje o ludobójstwie Żydów, w 1943 roku pojechał do Stanów Zjednoczonych z apelem o ratowanie Żydów.
Antonia Locatelli (1937–1992) – włoska zakonnica i misjonarka w Ruandzie. W Nyamata (niedaleko od stolicy – Kigali) założyła szkołę dla dziewczynek, w której uczono m.in. języka francuskiego oraz podstaw rolnictwa. W marcu 1992 stała się świadkiem masakr dokonywanych przez Hutu na Tutsi. Próbując ratować grupę 300-400 Tutsi, wszczęła alarm telefoniczny dzwoniąc do ambasady belgijskiej, radia RF1 i BBC i informując o tym co dzieje się na jej oczach.
Tadeusz Mazowiecki (1927–2013) – przez lat 50. związany ze środowiskami katolickimi w PRL. W 1981 roku został przewodniczącym Komitetu Strajkowego w Stoczni Gdańskiej, następnie był doradcą Lecha Wałesy. Był redaktorem naczelnym „Tygodnika Solidarność”. W stanie wojennym internowany. Ostatni premier PRL i pierwszy premier III Rzeczypospolitej, uczestnik obrad Okrągłego Stołu.
Anna Politkowska (1958-2006) – niezależna rosyjska dziennikarka, autorka książek Wtoraja Czeczenskaja oraz Putin's Russia (Rosja Putina). Pracowała między innymi dla gazet „Izvestia” i „Obshchaya Gazeta”. W czasie wojen czeczeńskich pisała dla tytułu „Novaya Gazeta”, który stał się głównym źródłem informacji o konflikcie.
Ogród Sprawiedliwych
Skwer Generała Jana Jura-Gorzechowskiego
Wola
