Kolejny wykład Belli Szwarcman-Czarnoty z cyklu 'Kobiety żydowskie'.
Pieśń nad Pieśniami wydaje się wspaniałym hymnem na cześć miłości zmysłowej, nieskrępowanej. Tymczasem księga ta została uznana za kanoniczną, obrosła wieloma interpretacjami i jest uważana za jedną z najważniejszych ksiąg judaizmu, za alegorię wzajemnej miłości Boga i ludu Izraela.
 
Kobieta - Sulamita - wyraża swoją równość wobec kochanka: 'Jam jest lubego mego, a luby jest mój'.
Czy rzeczywiście tekst Pieśni pokazuje egalitaryzm płci? Jaki jest kontekst tej opowieści? Dlaczego przeważa alegoryczne jej odczytanie?
Bella Szwarcman-Czarnota - absolwentka Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego i Studium Podyplomowego dla Tłumaczy Języka Francuskiego. Wieloletnia redaktorka Państwowego Wydawnictwa
Naukowego w redakcji filozofii, pracowniczka Archiwum Żydowskiego Instytutu Historycznego, sekretarz
redakcji „Biuletynu ŻIH“, obecnie redaktorka i felietonistka miesięcznika „Midrasz“.

wstęp wolny

Austriackie Forum Kultury
ul. Próżna 7/9

www.bmeia.gv.at