Projekt obejmuje: wystawę kaligrafii wierszy tanka (kaligrafie w języku polskim, pędzlem kałankowym na papierze ryżowym, tuszem rozcieralnym) oraz obrazów sumi-e (malowanych tą samą techniką) jako element łączący ekspozycję, wykonanych przez artystę Lecha Żurkowskiego.
Towarzyszyć jej będzie spotkanie z adiunktem w Zakładzie Japonistyki na Uniwersytecie  Warszawskim, znawczynią kultury japońskiej i tłumaczką wierszy, Anną Zalewską, oraz ceremonia parzenia herbaty w wykonaniu Stowarzyszenia Drogi Herbaty Urasenke, którego członkinią jest Anna Zalewska.
 
 
 
Dlaczego tanka.
'Wiersze tanka były moją pierwszą japońską fascynacją. Kiedyś w bibliotece wzięłam do ręki małą książeczkę pod tytułem Z krańców Azji, opracowaną między innymi przez profesora Wiesława Kotańskiego. Wielu z jego przepięknych przekładów tych wierszy nauczyłam się kiedyś na pamięć, niektóre pamiętam do dziś:
 
Wiosna ze śpiewem
setek tysięcy ptaków
dla wielu istot
oznacza odrodzenie –
jam jednak coraz starszy…
(Z krańców Azji, tłum. W. Kotański, Warszawa 1960, s. 28)
 
Później, w trakcie studiów japonistycznych, nie interesowałam się szczególnie poezją: napisana w klasycznym języku japońskim, wydawała się bardzo trudna do zrozumienia. Do poezji wróciłam dopiero w czasie studiów doktoranckich na Uniwersytecie Kioto (1999-2004), kiedy ćwiczyłam czytanie starych, odręcznie pisanych tekstów, a także, niezależnie od tego, zaczęłam uczyć się kaligrafii pod kierunkiem sensei Inagaki Shōen.
 
Do zapisu języka japońskiego używa się ideogramów kanji oraz dwóch alfabetów sylabowych, hiragany i katakany. W kaligrafii wykorzystuje się ideogramy, pisane różnego rodzaju dużymi pędzelkami i pędzlami, i hiraganę, zapisywaną małym, cienkim pędzelkiem. Kusi mnie, by powiedzieć, że hiragana to pismo poetyckie, gdyż od wieków było używane do spisywania waka – pieśni japońskiej, do której należą właśnie wiersze tanka. Układane w języku japońskim, z bardzo małym udziałem słów pochodzenia chińskiego i ideogramów, wiersze tanka były tworzone zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety, które dawniej przeważnie ideogramów nie znały. Wraz z poezją w języku japońskim rozwinął się dział kaligrafii, którego przedmiotem był alfabet sylabowy, a ja miałam to szczęście, że właśnie tej formy kaligraficznej mogłam się uczyć.
dr Anna Zalewska

wstęp wolny

Muzeum Literatury im. A. Mickiewicza
Rynek Starego Miasta 20