Prezentowane pierwsze trzy scenki z cyklu siedmiu jednoaktówek, nazwanych od imienia postaci pierwszoplanowej 'Anatol' (1888-92), wprowadzają znakomicie w klimat tego utworu, który obok cyklu krótkich utworów komediowych pt. 'Korowód' (1896/97) oraz noweli w konsekwentnym monologu wewnętrznym 'Leunant Gustl' (1900), należy do szczytowych osiągnięć młodego austriackiego autora. Anatol jest - według jego własnego określenia - typem 'lekkomyślnego melancholika', zaś jego partnerkami w tejże scence są kobieta z wyższych sfer i dziewczyna z nizin społecznych. Anatol żyje złudzeniami, uciekając od prawdy o sobie i otaczającym go świecie, którą rzekomo pragnie odkrywać. Scenka trzecia 'Epizod' dezawuuje Anatola - jak każda zresztą scenka tego cyklu - jako niepoprawnego marzyciela, który chce wierzyć, że jest obiektem prawdziwej, niezniszczalnej, dozgonnej miłości, choć jego chorobliwa zazdrość i brak zaufania do kobiet skłania go do ustawicznych zmian partnerek i pozwala mu, co najwyżej, przeżywać przelotne miłostki.
Arthur Schnitzler (ur. 15 maja 1862 r. w Wiedniu, zm. 21 października 1931 r. tamże) to austriacki prozaik, dramaturg i lekarz. Jest uważany za jednego z najważniejszych przedstawicieli wiedeńskiego modernizmu.
Wstęp wolny.
Austriackie forum kultury
ul. Próżna 8
www.austria.org.pl
