W spektaklu wykorzystano muzykę XV-wiecznej Europy. 'Basse danse' był wówczas jednym z najpopularniejszych tańców dworskich. Był to tzw. taniec niski, posuwisty, budowany z powolnych i dostojnych kroków. Konstrukcję spektaklu określa styl muzyczny i struktura ruchów. Muzyka z epoki odzwierciedla harmonię, przemijanie, rozrywkę i taniec, czyniąc życie wzniosłym, lekkim i eleganckim.
Zasadą tej choreografii jest nieprzewidywalność, współdziałanie mięśni, jednoczesność poruszeń.
Basse danse to taniec, przejrzyście zaplanowana relacja muzyki i ruchu.
Basse danse to przestrzeń między teatrem a opuszczonym miejscem.
Basse danse to chwila, w której pozwalasz sobie na przesunięcie się z jednej rzeczywistości w drugą. Między wolnością a skrępowaniem, między zbędnością a koniecznością, między fikcją a prawdą, między spokojem a wzburzeniem, między emocjonalnością a introwertyzmem.
Basse danse to obraz, który ciągle się zmienia i ciągle pozostaje taki sam. To przestrzeń pełna sprzeczności, w której szum łączy się z harmonijną muzyką renesansu.
Basse danse to taneczny spektakl pomiędzy konceptualizmem a postmodernizmem.
Basse danse to tylko zaproszenie do tańca z dokładnie określoną strukturą ruchu i muzyki.
Teatr IMKA
ul. M. Konopnickiej 6
