Listopadowe Francuskie Rendez-Vous to filmy Jacques'a Demy'ego, który, obok Godarda, Resnais’go czy Truffauta, uważany jest za jednego z najistotniejszych reżyserów okresu rozkwitu francuskiej Nowej Fali. W filmach, grając światłem, barwą i muzyką, stworzył magiczny świat, pełen bajkowych tematów i odniesień. Niechętny stylistykom współczesnych sobie reżyserów, uciekających w formalne eksperymenty lub angażujących się w tematy polityczne, Demy pozostał wierny swojej romantycznej wizji świata rodem z dziecięcych fantazji, stylistyce bliskiej musicalom i złotej erze Hollywoodu. Kreacje w filmach Demy’ego wciąż zaskakują świeżością spojrzenia, delikatnym tonem wypowiedzi i niuansami ukrytymi między wierszami.
Swoją karierę reżyserską rozpoczął w 1960 roku od ciepło przyjętego przez krytykę filmu „Lola”, w którym główną rolę śpiewaczki kabaretowej zagrała Anouk Aimée. Film, określany przez samego reżysera jako „musical bez muzyki”, był hołdem złożonym Maxowi Ophülsowi i jego ostatniemu w karierze dziełu „Lola Montès”. Sam film i tytuł czerpały inspirację z „Błękitnego anioła”, w którym postać wykreowana przez Marlenę Dietrich nazywała się Lola Lola.
W 1962 roku Demy ożenił się z reżyserką Agnès Varda, związaną z grupą artystyczną „Lewy brzeg”, skupiającą reżyserów mieszkających w lewobrzeżnym Paryżu i mających lewicujące poglądy polityczne. Wzmocniło to jego powiązania z takimi reżyserami jak Marker, Resnais, Robbe-Grillet.
W kolejnych swoich filmach często odwoływał się do formy musicalu, dążąc do realizacji projektu filmu „całkowicie śpiewanego” bądź skupiając się na wybuchowej mieszance muzyki, koloru i poezji. Kolejne jego filmy, takie jak „Parasolki z Cherbourga” (Les Parapluies de Cherbourg) czy „Zatoka aniołów”(La Baie des Anges), cieszyły się niezwykłym zainteresowaniem odbiorców i przychylnością krytyki, na stałe wpisując Jacques’a Demy’ego do grona najistotniejszych reżyserów tamtego okresu.
KINO.LAB
CSW Zamek Ujazdowski
ul. Jazdów 2
www.kinolab.art.pl
