W czerwcu w repertuarze KINO.LABu znalazło się kilka ważnych filmów z bogatego dorobku filmowego Woody'ego Allena - jednego z najbardziej uznanych reżyserów amerykańskich - od jednej z jego pierwszych produkcji - 'Jak się masz koteczku?' z 1966 roku, przez klasyki takie jak 'Wszystko co chcielibyście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać', 'Annie Hall' i 'Zagraj to jeszcze raz, Sam' aż po najnowsze filmy - m.in. 'Sen Kasandry' i 'Vicky Cristina Barcelona'. WOODY ALLEN
Uznawany za jednego z najważniejszych i najoryginalniejszych reżyserów współczesnego kina autorskiego. Karierę artystyczną rozpoczął w latach 50. od pisania tekstów dla programu „Your Show of Shows” i dla takich gwiazd jak Ed Sullivan, Sid Caesar, Art Carney. Wtedy to narodził się jego pseudonim artystyczny - Woody Allen.
Od 1960 występował z własnym show na żywo. Również w tym roku odbył się jego pierwszy występ na scenie Blue Angel na Manhattanie. Allen zyskał rozgłos poprzez występy w wielu programach telewizyjnych m.in. The Tonight Show. Jego dowcipy były tak popularne, że do końca dekady wydał trzy płyty z ich nagraniami.

Na dużym ekranie zadebiutował w 1965 r. filmem „Co słychać koteczku?” - jako aktor i scenarzysta. Był to wstęp do późniejszego, ekranowego wcielenia Allena. W 1969 r. wyreżyserował swój pierwszy film - „Bierz forsę i w nogi”. Sam napisał scenariusz i zagrał główną rolę. Podobnie jak kilka następnych filmów, była to zwariowana komedia, w której Woody roztoczył w pełni swój neurotyczny czar i mocno podszyty autoironią, inteligentny humor.

Razem ze swoją drugą żoną Louise Lasser zrealizował humorystyczny film "Bananowy czubek" (1971) oraz „Wszystko, co zawsze chcieliście wiedzieć o seksie, ale baliście się zapytać” (1972). Razem z Diane Keaton, swoją następną partnerką, a później przyjaciółką i jedną z nielicznych osób, od których jest w stanie przyjąć krytykę, Allen zaadoptował na ekran własną sztukę „Zagraj to jeszcze raz, Sam” (1972).

W latach 90. Allen powrócił do lżejszego, komediowego repertuaru. Wtedy powstały m.in. „Jej wysokość Afrodyta” czy „Wszyscy mówią: kocham cię”. W latach 90. wyreżyserował także „Celebrity” (1998), którego tematyka - portret zblazowanej nowojorskiej śmietanki artystycznej - jest swoistą kontynuacją wątków podjętych blisko pół wieku wcześniej przez Federico Felliniego w „Słodkim życiu”. W swoich ostatnich filmach Allen zwraca się najczęściej w stronę dramatów, nie rezygnując jednak z nadawania im odcienia komediowego, niosącego w sobie czasem znaczną dawkę ironii, tak charakterystycznej dla jego twórczości.


KINO.LAB
ul. Jazdów 2

www.kinolab.art.pl