Mongolia Wewnętrzna to jeden z pięciu (obok Xinjiangu, Tybetu, Guangxi i Ningxia) chińskich regionów autonomicznych. Region dla jednych wydaje się być zchińszczoną Mongolią, dla innych nie do końca ucywilizowanymi Chinami. Dla jednych zbyt chińska, dla innych za mało. Ten stereotyp powoduje, że zachodni turyści odwiedzają ją jedynie jako tranzyt – do Pekinu, Xinjiangu lub Sichuanu. Fakt, że można tam znaleźć zarówno szybko rozwijające się chińskie miasta, jak i niemal bezludne obszary zamieszkałe jedynie przez pojedyncze rodziny koczownicze. W Mongolii Wewnętrznej jest, podobnie do Republiki Mongolskiej, fragment pustyni Gobi (zachodnia część), pół-pustynie (środkowa), stepy trawiaste (środkowa i północno-wschodnia) i potężne góry (wschodnia).
Co zatem odróżnia ją od Północy? Większa różnorodność etniczna, wiele kręgów kulturowych, bogatsza spuścizna i niewielkie wpływy kultury europejskiej na mieszkańców. Pokaz będzie podsumowaniem czterech wypraw z lat 2005-8 do pięciu (z sześciu) regionów.
Prowadzenie: Katarzyna Golik ( Studencki Klub Górski).
Aula starego BUWu
Kampus Główny UW
ul. Krakowskie Przedmieście 26/28
www.skg.uw.edu.pl/slajdowiska
