Przed wojną student architektury na Politechnice Warszawskiej oraz Akademii Sztuk Pięknych, w czasie okupacji działacz ruchu oporu (brał m.in. udział w zamachu na „Café Club”), w roku 1945 zaczął pracować w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Przez resztę zawodowego życia związany był z dyplomacją, nigdy jednak nie zerwał ze sztuką.
W roku 1962 został ambasadorem Polski w Demokratycznej Republice Wietnamu. Przez trzy fascynujące lata dzielił czas pomiędzy pracę dyplomatyczną i własną twórczość. Kontakt z pejzażem, kulturą i ludźmi Wietnamu okazał się niezwykle inspirujący Powstały setki prac: portretów, scen rodzajowych, aktów, pejzaży. Przeważają wśród nich żywe, syntetyczne szkice, na gorąco utrwalające ludzkie twarze czy charakterystyczne motywy zaobserwowane czy to w najbliższym otoczeniu, na ulicach Hanoi, czy podczas podróży po północnym Wietnamie. Oprócz rysunków, pasteli i innych technik malarskich na papierze Tadeusz Findziński eksperymentował też – jako jedyny zapewne polski artysta – z malarstwem sztalugowym laką, techniką spotykaną wyłącznie w Wietnamie.
Trzyletni pobyt w Hanoi ambasador wykorzystał również na stworzenie kolekcji wietnamskiej sztuki. Pasjonowała go przede wszystkim ceramika. Ta dziedzina sztuki Wietnamu nie była jeszcze wówczas powszechnie znana. W światowych kolekcjach i literaturze ginęła w cieniu tradycji chińskich. Tadeusz Findziński, kierując się zarówno radami wietnamskich przyjaciół: artystów, archeologów, antykwariuszy, jak i własną intuicją artystyczną zgromadził niemal dwieście okazów o prostych i doskonałych zarazem formach. Ilustrują one niemal całą, liczącą dwa tysiące lat, historię wietnamskiej sztuki ceramicznej – od pierwszych wieków naszej ery po wiek XIX.
Dzięki synowi ambasadora, panu Krzysztofowi Findzińskiemu, który w 2008 roku zdeponował w Muzeum Azji i Pacyfiku spuściznę ojca, możemy zaprezentować polskim widzom tę wyjątkową, niewątpliwie jedyną w Polsce kolekcję. Jej uzupełnieniem są inne przedmioty przywiezione z Wietnamu, m.in. barwne, ludowe drzeworyty i niezwykłe tkaniny. Wraz z autorskimi pracami Tadeusza Findzińskiego tworzą one sugestywny obraz fascynacji krajem, w którym polski artysta i dyplomata spędził – według jego własnych wspomnień – jedne z najszczęśliwszych lat swojego życia.
Kiedy ja sam w 1956 roku rozpoczynałem swój wyższy etap poznawania Azji – podejmując pracę w polskiej służbie dyplomatycznej – zastałem tam właśnie ambasadora Tadeusza Findzińskiego, wówczas wyższego urzędnika Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Z pozycji młodszego kolegi obserwowałem jego działalność. Ani ja, ani inni koledzy z resortu nie wiedzieli jednak o ambasadorskich pasjach kolekcjonersko-artystycznych. W tym okresie nie było to zbyt dobrze widziane i raczej przeszkadzało w służbie. Niezmiernie się cieszę, że odkryłem je po latach. Okazuje się, że nie byłem wówczas jedynym w polskiej służbie zagranicznej człowiekiem zafascynowanym Azją i jej kulturą.
[ Andrzej Wawrzyniak, Dyrektor-Kustosz ]
Wystawa czynna od 30 października 2008 do 5 kwietnia 2009:
- poniedziałek, wtorek, sobota, niedziela 12.00-18.00
- wtorek, środa, czwartek 10.00-18.00
ul. Freta 5
Kontakt:
tel. 0-22 635 28 11
www.muzeumazji.pl
