Film to opowieść o 3 pokoleniach kobiet, reprezentujących wciąż koegzystujące ze sobą, ale zupełnie odrębne światy, które dzieli przepaść mentalna, obyczajowa i kulturowa. TRADYCJA A NOWOCZESNOŚĆ
Film pokazuje przepaść pokoleniową we współczesnym Iranie poprzez opowiedzenie przeplatających się historii córki, matki i babki - reprezentujących trzy pokolenia irańskich kobiet, które pogubiły się w swych światach, będących odbiciem przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Chociaż każda z nich jest z innego pokolenia, w każdej z nich odbywa się wewnętrzna walka. Każda zakorzeniona jest jednocześnie i w przeszłości, i w teraźniejszości. Każda z nich zmuszona jest do kultywowania w sobie tradycji, od której uciec nie można, mimo że świat wokół się zmienia.
Film w poruszający sposób pokazuje niepokój starszego pokolenia żyjącego przeszłością i niepotrafiącego odnaleźć się we współczesnych realiach Iranu. Babka wydaje się być całkowicie oddalona i zanurzona w przeszłości. Dywan, który ocaliła jej córka wywołuje w niej wiele wspomnień, sprawiając, że ta starsza kobieta mająca kłopoty z pamięcią, odbywa podróż śladami przeszłości.
Matka reprezentuje pokolenie najbardziej "zawieszone". Minou próbując kontynuować dziedzictwo kulturalne, jednocześnie nie radzi sobie w realnym świecie.
Należy do pokolenia Rewolucji Islamskiej. Mimo, że stała się niezależną, wielkomiejską, wytworną kobietą, jednocześnie ograniczona jest przez rodzinę i obowiązki. Pogubiła się w swym życiu i wciąż nie potrafi znaleźć porozumienia ani z matką, ani z córką. Kiedy szukając córki trafia na koncert jej przyjaciół - undergroundowego zespołu irańskiego, zdaje sobie sprawę, jak wielka luka dzieli ją od tego pokolenia.
Córka należy już do nowych czasów. Ucieka z domu pełnego tradycji, by znaleźć własną drogę życiową i ambitnie zrobić coś nowego. Nieoczekiwanie jednak, jej podróż prowadzi ją do tradycji, z którą tak bardzo chciała zerwać.
W "3 kobietach w różnym wieku" babka reprezentuje świat, kiedy powstawały dywany (obecnie tradycja ta zachowała się jedynie na wsi). Matka jest już tylko kontynuatorką tej pięknej tradycji, ale jedynie w sposób pośredni, zajmuje się bowiem konserwacją dywanów. Natomiast dla córki, reprezentującej pokolenie młodych, zbuntowanych Irańczyków o zupełnie innym światopoglądzie, ta tradycja jest już obca.
DYWAN JAKO WYRAZ KULTUROWEJ TOŻSAMOŚCI IRANU
Motywem łączącym każdą z trzech historii jest dywan, który pojawia się w życiu każdej z kobiet w innych okolicznościach. Dywan ma w Iranie szczególne znaczenie. To jeden z najważniejszych obiektów sztuki, mający ponadczasową wartość (analogiczną do wartości obrazów w kulturze Zachodu). Przez wieki kobiety własnoręcznie tkały dywany. Wplatały w nie motywy rodzinne, kulturowe, rodowe. W tkanie dywanu wkładały swe serce i duszę. W nim wyrażały bowiem swój talent, walory. Dywany symbolizowały ich osobowość, charakter, zdolności, temperament, stając się jedną z najcenniejszych rzeczy, jakie posiadały i ważną częścią ich wiana.
[trailer filmu]
Dystrybutorem filmu w Polsce jest Agencja Promocji Mañana.
Kontakt:
tel./fax: +48 (22) 851 10 97
Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.
Mañana
ul. Chełmska 21 bud. 8
00-724 Warszawa
www.manana.pl
