Wystawa została udostępniona przez Muzeum Wysoczyzny w Trzebiczu.
Dla szopek z Trzebicza charakterystyczne są ręcznie malowane figurki na papierze. W większości były to kopie figurek, które w pierwszej połowie XIX w. sprzedawał miejscowy malarz Hartman. Około 1900 roku każda rodzina uważała za swój obowiązek wystawienie za oknem przynajmniej niewielkiej szopki.
O wiele większe były szopki w szafkach zamykanych drzwiczkami ze szkła, które stały w izbie przez cały rok. Co roku w około 60 domostwach pod najdłuższą ścianą izby budowano dużą szopkę, której długość wynosiła do 5 m. Składała się ona z ponad 1000 elementów.
Na długiej półce ustawiano najróżniejsze przedmioty i osłaniano je pomalowanym i mocno zgniecionym papierem, który imitował góry. Powstawały kulisy krajobrazu - głębokie doliny czy też malownicze panoramy. Miejscami kładziono mech, w którym ustawiano elementy nawiązujące do tradycji Bożego Narodzenia i święta Trzech Króli. Obok świerków wyrastały palmy, w kilku miejscach pasterze muzykując i ogrzewając się przy ognisku pilnowali stad owiec i bydła. Brak było jednak rzemieślników wykonujących swoją pracę, wiejskich chałup i zagród oraz innych elementów, które występują w szopkach pochodzących z innych regionów.
W Muzeum Wysoczyzny w Trzebiczu znajduje się wiele historycznych szopek. Część z nich (łącznie z szopką ruchomą) jest wystawiana w miejscowym zamku. Część jest wypożyczana na rozmaite wystawy odbywające się w Republice Czeskiej i za granicą (Toronto, Rzym, Werona, Bratysława oraz kilka miast austriackich i polskich).
CZESKIE CENTRUM
Al. Róż 16