Ulrike Ottinger to jedna z najoryginalniejszych niemieckich niezależnych reżyserek światowej rangi. W KINO.LABie odbędzie się retrospektywa filmów artystki, w ramach których odbędą się projekcje jej najbardziej znanych filmów takich jak 'Mongolska Joanna d’Arc' i 'Freak Orlando', a także najnowszego obrazu - 'Prater'.
Program retrospektywy:
Grudzień 2008:
- 12.12., godz. 20.00: Prater, reż. Urlike Ottinger, Austria/Niemcy 2007, 104’. Po seansie spotkanie z artystką poprowadzi Iwona Kurz
- 13.12., godz. 20.00: Freak Orlando, reż. Urlike Ottinger, Austria/Niemcy 1981, 126’. Po seansie spotkanie z artystką poprowadzi Agata Pyzik
- 14.12., godz. 20.00: Mongolska Joanna d’Arc, reż. Urlike Ottinger, Austria/Niemcy 1997, 165’
Styczeń 2009:
- 11.01., godz. 19.00: Madame X – absolutna władczyni, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1977, 141’
- 12.01., godz. 19.00: Portret pijaczki, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1979, 107’
- 13.01., godz. 20.00: Laokoon i synowie. Dzieje przemian Esmeraldy del Rio (Laokoon & Söhne), reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1972, 73’ + Ester, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 2002, 32’
- 16.01., godz. 19.00: Freak Orlando, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1981, 126’
- 17.01., godz. 16.00: Chiny. Sztuka - codzienność, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1985, 270’
- 17.01., godz. 21.00: Uwiedzenie niebieskich marynarzy, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1975, 50’ + Berlińska gorączka. Wolf Vostell, Dokumentacja happeningowa dla Ady 1, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1973, 12’ + Pycha Superbia, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1986, 15’ / Usinimage, Niemcy 1987, 10’
- 18.01., godz. 18.00: Exil Shanghai, reż. Urlike Ottinger, Niemcy/Izrael 1997, 275’
- 19.01., godz. 19.00: Dorian Gray w zwierciadle prasy brukowej, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1983/84, 150’
- 23.01., godz. 18.00: Mongolska Joanna d’Arc, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 1986, 165’
- 24.01., godz. 18.00: Dwanaście krzeseł, reż. Urlike Ottinger, Niemcy 2004, 198’
- 25.01., godz. 20.00: Prater, reż. Urlike Ottinger, Austria/Niemcy 2007, 104’
Retrospektywa filmowa towarzyszy wystawie prac Ulrike Ottinegr w Centrum Sztuki Współczesnej, na którą składa się około 100 eksponatów ściśle związanych z twórczością filmową artystki: fotografii, kolaży, kostiumów, elementów scenografii, scenariuszy filmowych, projekcji filmowych.
Wszystkim eksponatom towarzyszą teksty wyjaśniające ich pochodzenie i odnoszące się do filmów, które pokazywane będą w retrospektywnym przeglądzie w KINO.LABie w trakcie trwania wystawy.
ULRIKE OTTINGER
Urodziła się w 1942 r. w Konstancji nad Jeziorem Bodeńskim. W 1961 r. przeniosła się do Paryża, gdzie pracowała jako niezależna artystka i uczęszczała na Sorbonę na wykłady z historii sztuki, religioznawstwa i etnologii. Od 1973 r. zamieszkała w Berlinie, gdzie zrealizowała swoje pierwsze filmy.
Sławę zdobyła filmem „Madame X – Absolutystyczna władczyni”, który otworzył surrealistyczny etap w jej twórczości, w którym światy mitologiczny i realistyczny przenikają się w prowokacyjny sposób, a przełamywanie barier kulturowych i konwencji staje się jednym z ważniejszych tematów, stąd filmy te bywają interpretowane jako feministyczne.
We wczesnych filmach takich jak 'Image of Dorian Gray in the Yellow Press' Ottinger posługuje się zaczerpniętym z subkultury punkowskiej zamiłowaniem do kiczu i przesady, zatrudniając – często w rolach męskich – ikony niemieckiego pop-undergroundu, takie jak Tabea Bluenschein, Magdalena Montezuma, Veruschka von Lehndorff czy Nina Hagen, czy aktorów znanych z filmów Fassbindera, ale i aktorki o światowej sławie, choćby Delphine Seyring.
Twórczość późniejsza, od filmu'Joanna D’Arc of Mongolia' (1989) wykazuje głębokie zainteresowanie kulturami wschodu i stawia pytanie o możliwość przekładu starożytnych tradycji na język współczesnej kultury. Pojawiaja się ekspresjonistyczne traktowanie kostiumu, kompozycji i wyszukiwanie niezwykłych lokalizacji.
Najnowszy film dokumentalny 'Prater' (2007) przez pryzmat najsłynniejszego wesołego miasteczka wraca do kwestii marginalizowania osób innych, nieprzystosowanych, ale i traktuje o konieczności śmiechu i najprostszej rozrywki jako podstawowych potrzeb człowieka. Film zawiera też elementy fabularyzowane.
Wszystkie swoje produkcje Ottinger realizowała jako reżyserka, autorka zdjęć, scenariusza i producentka.
W jej dorobku znalazły się prace o charakterze surrealistycznego teatru, cechujące się wymyślną stylizacją, a także portrety zjawisk etnologicznych. Obejmują one zatem szerokie spektrum tematów od fikcji po dokument. Ulrike Ottinger jest laureatką wielu nagród filmowych. Tworzy także dla opery i teatru. Retrospektywy jej filmów odbyły się m.in. w Paryżu, Nowym Jorku, a także w 1997 roku w Warszawie.
Od początku swej artystycznej kariery Ulrike Ottinger zajmowała się również fotografią. Artystka prezentowała swe prace fotograficzne na wielkich wystawach jak Biennale di Venezia (1980), Documenta X (1997) i XI (2002) oraz III Berlin Biennale (2004). Wystawiała również indywidualnie, m.in. w Chicago, Rotterdamie, Madrycie, Berlinie i Nowym Jorku. Wielkoformatowe zdjęcia, które często powstawały równolegle do pracy na planie, posiadają swój własny niepowtarzalny charakter. W efekcie podróży po Chinach i Mongolii, wiele miejsca w pracach Ottinger zajmują obrazy z tego regionu. W centrum jej zainteresowania znajdują się na ogół rzeczy absurdalne, niedorzeczne, groteskowe. Intensywne kolory i niezwykłe inscenizacje kontrastują z surową konstrukcją obrazu. Scenopisy, dzienniki prac, kolaże notatek ilustrują proces tworzenia filmu.
Wystawa przekłada feerię obrazów filmowych na muzealną inscenizację. Powstała przy ścisłej współpracy artystki i została dostosowana do przestrzeni Piwnic CSW Zamek Ujazdowski. Wystawa po raz pierwszy zaprezentowana została jesienią 2007 roku w Deutsche Kinemathek – Museum für Film und Fernsehen.
- Wystawa (Galeria Piwnice CSW): 11 grudnia 2008 – 15 lutego 2009. Otwarcie wystawy: 11 grudnia 2008, godz. 18.00.
KINO.LAB
CSW Zamek Ujazdowski
ul. Jazdów 2
