Zespół wykorzystuje różne rodzaje emisji głosu i rezonansu w ciele wykonawcy – te wynikające z tradycyjnych technik śpiewu archaicznego (bułgarska, ukraińska, afrykańska, kurpiowska, chorał gregoriański, improwizacja jazzowa, francuski wielogłos), jak i wywołane aktorskim działaniem fizycznym, pochodzącym z autorskiej techniki improwizacji, wypracowanej przez zespół Teatru Remus na podstawie doświadczeń wieloletniej współpracy z Odin Teatret.
W pracy nas spektaklem zespół szuka różnych możliwości dramaturgicznych i akustycznych, wynikających z relacji przestrzennych między wykonawcami a widzem i wykonawcami a rezonującymi elementami architektonicznymi, które dają różne efekty rozwibrowania sali i wypełnienia jej brzmieniem. “Nieteatralny” często charakter przestrzeni, w których zespół pracuje oraz wynikające z niego specyficzne warunki architektoniczne i akustyczne stanowią nieodłączny element tych poszukiwań.
Praca nad projektem „Jedno Echo” to również refleksja na temat obecności tradycyjnej pieśni we współczesnej kulturze. Takie pieśni są albo wykonywane publicznie z wielką dbałością o prawdę etnograficzną, albo w elitarnych kręgach odbiorców wykorzystywane na różnego rodzaju kameralnych lub zamkniętych warsztatach, albo też transformowane w dowolny sposób, po czym często wchodzą do głównego nurtu kultury komercyjnej.
Zespół, który tworzył projekt „Jedno Echo” od początku to ludzie, których życiorysy zawodowe dają pełen „przegląd” różnych dróg, jakimi te pieśni we współczesnym świecie podążają. Znalazła się w nim członkini znanego zespołu Werchowyna, uczestniczka wypraw Fundacji “Muzyka Kresów”, instruktorki warsztatów śpiewu archaicznego, aktorka Teatru Węgajty, uchodźca z Togo i aktorzy Teatru Remus, który na takich pieśniach najczęściej buduje warstwę akustyczną swoich spektakli.
W warstwie znaczeniowej, większość pieśni z koncertu „Jedno Echo” jest dla polskiego odbiorcy niezrozumiała. Zamiast tłumaczyć ich teksty, zespół wykorzystuje fakt, że treść słów najczęściej nie stanowi ich podstawowego nośnika znaczenia ani środka ekspresji i stara się nadać im nowe znaczenie, które wynika ze spotkania ich właściwości muzycznych z niekonwencjonalną przestrzenią i akustyką, oraz osobistymi skojarzeniami widzów. Jest to próba stworzenia odbiorcy sytuacji żywego doświadczenia tego, co w tych pieśniach jest najcenniejsze i unikalne: ich brzmienia, rezonansu i nieograniczonych możliwości ludzkiego głosu.
OBSADA: Daniel Brzeziński, Nela Brzezińska, Jakub Iwański, Katarzyna Migdalska, Katarzyna Staniszewska, David Sypniewski, Ewelina Zaremba.
REŻYSERIA:
Katarzyna Kazimierczuk.
Spektakl trwa 50 min.
8 grudnia, g. 19:00
Dobre Miejsce, scena w Podziemiach Kamedulskich
ul. Dewajtis 3, Warszawa (lasek bielański)
informacje:www.dobre123.republika.pl
16 grudnia, g. 20:30
w ramach festiwalu "Re:wizje > Inwazja Sztuki Niezależnej"
Teatr Remus, ul. Targowa 80, Warszawa
informacje: www.teatrremus.pl/echo.html