La Boum

www.sieshoeke.com

Do udzialu zaproszono kolejnych gosci z Niemiec i zagranicy.
..Impreza trwa dalej.

Wielkie Party, które urządzono dla uczczenia niektórych naszych współczesnych twórców, różniło się od wcześniejszych a również od późniejszych tym, że wymagało pewnego wysiłku w doborze stroju – niekoniecznie wyszukanej garderoby, czesto jednak w mozolnym zestawieniu odpowiednich dodatków i akcesoriów. Dla wielu było to wielce trudne, ponieważ z nadmiaru gotowych modeli – jeśli chodzi o sposób życia i formy zachowań – musieli wyłuskać wzorce najbardziej wiarygodne dla nonkonformizmu, a te z kolei poniekąd zużyte znajdują swój wydźwięk w kolejnym żurnalu kulturalnym. Kto chciał temu zapobiec, musiał zdać się na swoją powściągliwość lub dać wyraz swojej idiosynkrazji dla dyktatury mody. W ten własnie sposób doszło do swoistej cichej zmowy pomiędzy „niezróżnicowanymi” i ekscentrykami, a to w sobie spoglądając wstecz jest tak znamienne dla owych lat, że zarówno swoista niefrasobliwość jak i ekstaza mogły zostać z powodzeniem złagodzone.

Andreas van Dühren, Kleine Bedenken, La Boum I und II

Powyższy cytat, który został wyjęty z zeszytu do wystawy „La Boum I und II“, opisuje typowe dla lat 80-tych poszukiwania indiwidualnej i współczesnej formy wyrazu dla własnej osoby.

Artyści uczestniczący w projekcie należą do generacji, która w latach 80-tych była,w większości, w wieku nastoletnim. Obecnie wielu z nich żyje jako niezależni twórcy w Berlinie.

Robert Crotla

Ideą La Boum III jest przekroczenie granicy w kierunku wschodnim Wrocław-Warszawa. Sam projekt jest oczywistym nawiązaniem do dwóch poprzednich, oraz pewnym dalszym poszerzeniem koncepcji samej wystawy.

Kolejni goście (artyści) wywodzą się z galerii reprezentujacych niekoniecznie konwencjonalny program.

W wystawie uczestniczy około trzydziestu osób. Wynajęty autokar dowiezie Gości z Niemiec do Polski. Sam pomysł prezentacji w Polsce jest nietypową przestrzennie oraz chronologicznie próbą zainicjowania wydarzenia artystycznego w dwoch miastach{wielu miejscach}w tym samym czasie.
Organizayjno-konceptualnym novum wystawy LA BOUM III jest w tym wypadku nawiązanie do idei jednej instalacji, Metro-Net World Connection, Martina Kippenberger-a (1953-1997): zroznicowanych formalnie stacji metra rozlokowanych w różnych częściach świata łączących wirtualnym tunelem ludzi i kontynenty). Aby obejrzeć całą wystawę LA Boum III należy odbyć podróż po wszystkich jej stacjach.
Wystawie towarzyszy katalog oraz zaproszenia, na których znajdują się mapy miast z naniesionymi miejscami wystawy.