Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie zaprasza na spotkanie z cyklu 'Muzea a wspólnota' organizowane we współpracy z Instytutem Kultury Polskiej UW. Tym razem spotkanie poświęcone będzie Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie, a udział w nim wezmą Maciej Janicki, kurator Muzeum oraz prof. Anno Mungen, dyrektor Forschungsinstitut für Musiktheater (Instytut Badań nad Teatrem Muzycznym) na Uniwersytecie w Bayreuth. Spotkanie poprowadzi Łukasz Bukowiecki (IKP UW).
Muzeum Fryderyka Chopina w Warszawie, otwarte po remoncie i rozbudowie w 2010 roku z okazji 200. rocznicy urodzin kompozytora, to najważniejsze muzeum biograficzne w Polsce, a zarazem jedno z nielicznych polskich muzeów narracyjnych, które nie opowiadają o wydarzeniach historii politycznej XX wieku. Sam Chopin jest zaś polską 'marką narodową'; jego twórczość i wizerunek chroni zresztą od 2001 roku specjalna Ustawa o ochronie dziedzictwa Fryderyka Chopina – jedyny w Polsce tej rangi akt prawny poświęcony dorobkowi konkretnego artysty.
Zwiedzający Muzeum Fryderyka Chopina mogą – dzięki kolekcji eksponatów, zabiegom scenograficznym i interaktywnym multimediom – nie tylko 'usłyszeć Chopina', lecz także 'zobaczyć' biografię pianisty, a nawet 'poczuć' klimat epoki, w której żył. Ekspozycję stałą Muzeum będziemy analizować pod kątem tego, jak – i komu? – pokazuje ona to, co w swej istocie zasadniczo niewizualne: osobiste uzdolnienia kompozytora, drogi jego edukacji i kariery, procesy twórcze, ich konteksty i efekty. Naszymi rozmówcami będą Maciej Janicki, który w latach 2008–2010 przygotowywał tę ekspozycję, a dziś jest kuratorem Muzeum, oraz prof. Anno Mungen, wybitny niemiecki muzykolog i teatrolog, który zajmuje się badaniem mediów na styku muzyki i sztuk wizualnych – również w ich zastosowaniach na wystawach muzealnych.
Interesować nas będzie zatem to, jak ekspozycja Muzeum Chopina zapośrednicza muzykę kompozytora i przypisywane jej odniesienia wspólnotowe – lokalne, narodowe i uniwersalne. Z zaproszonymi gośćmi porozmawiamy o tym, jak wyważyć w przekazie muzealnym racje między kultywowaniem oficjalnej pamięci o Chopinie jako najwybitniejszym polskim kompozytorze a szerokim upowszechnianiem wiedzy o nim i jego muzyce. Jak pogodzić wyobrażenia i oczekiwania różnych wspólnot pamięci? W jaki sposób określić na ekspozycji proporcje między materialnymi eksponatami a multimediami? Jak włączyć „dziedzictwo Fryderyka Chopina” w szersze ramy odniesienia, np. dzieje Warszawy, historię kanonu dziedzictwa, europejską kulturę muzyczną? Na ile powinna to być biografia artystyczna, a na ile – narodowa? Czy Chopina w związku z tym wolno popularyzować – i czy w ogóle się da?
Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie
ul. Pańska 3
