Nowy Teatr zaprasza na wystawę Juliana Rosefeldta pt. 'Asylum'. Dziewięciokanałowa instalacja wideo niemieckiego artysty porusza temat azylu, jako jednego z kluczowych wyzwań naszych czasów. Utrzymane w konwencji żywych obrazów sceny przedstawiają mechanicznie i bez pośpiechu wykonywane czynności, przypominające pracę, którą zwykle trudnią się migranci. Artystę interesuje sposób w jaki operujemy kliszami kulturowymi i stereotypami społecznymi, szczególnie wobec 'Innych' i 'Obcych'.
Do realizacji pracy, która pomimo, że powstała 15 lat temu nie straciła dziś na aktualności, artysta zaprosił ponad setkę osób, w tym również azylantów. Jak zdradza: 'gazety w kanale aerodynamicznym układa w stosy poeta z Syrii, prześladowany za krytykę reżimu; w rolę sprzedawców pamiątek wcielili się w 'Asylum' uchodźcy wojenni z Afryki, rolę muzułmańskich sprzątaczek grają Albanki z Kosowa.'
Estetyzacja, jakiej Rosefeldt poddał poszczególne sceny, przywołuje na myśl egzotykę, której poszukują Europejczycy podczas wakacji all-inclusive. Z drugiej strony syzyfowy i absurdalny charakter portretowanej w filmie pracy – podkreślany przez środowisko, w którym się ona odbywa – nawiązuje do żmudnego procesu weryfikacji, któremu poddawani są w krajach Unii Europejskiej poszukujący azylu. Kobiety w kwiecistych chustach odkurzają ekspozycję kaktusów, azjatyccy kucharze fastfoodowi uwięzieni w klatce dla małp obojętnie bawią się jednorazowymi opakowaniami i pałeczkami, a uliczni sprzedawcy kwiatów układają kostkę Rubika w łaźni.
Instalacja kwestionuje 'poprawność estetyczną' (jako analogię do koncepcji 'poprawności politycznej') i jest próbą zmierzenia się artysty ze skutecznością sztuki współczesnej. Oszałamiająca wizualnie inscenizacja stanowi alternatywę dla obrazu uchodźców i migrantów kreowanego zarówno przez media jak i twórców wizualnych zajmujących się tym tematem.
'Asylum' (2001/2002) to także pierwsza z prac w pełni zrealizowanych przez artystę podejmujących temat narodowych sentymentów, przesądów lub uprzedzeń. W swojej najnowszej realizacji Julian Rosefeldt czerpie z tradycji manifestów artystycznych, które w trzynastu równoległych odsłonach wygłasza australijska aktorka Cate Blanchett, wzywając nie tylko do wolności ekspresji ale także zmian społecznych.
Kuratorką wystawy jest Agnieszka Pindera.
Wideo zrealizowane na podstawie instalacji
Julian Rosefeldt, www.julianrosefeldt.com
Urodzony w 1965 roku w Monachium. Studiował architekturę w Monachium i Barcelonie. Wykładowca Akademie der Bildenden Künste (Monachium). Mieszka i pracuje w Berlinie. Jego prace znajdują się w kolekcjach m.in. Berlinische Galerie w Berlinie, Burger Collection w Hong Kongu, Maison Européenne de la Photographie w Paryżu, MoMA – The Museum of Modern Art. w Nowym Jorku, The Saatchi Collection w Londynie. Prace Rosefeldta składają się głównie z rozbudowanych, bogatych wizualnie instalacji filmowych i wideo. Formalnie często stosuje panoramiczne projekcje wielokanałowe. Jego instalacje rozpięte są między stylem dokumentalnym i teatralną narracją.
Godziny otwarcia:
codziennie 12:00 - 20:00
Oprowadzania kuratorskie:
27 lipca 19:00
21 sierpnia 13:00
Wstęp wolny
Projekt realizowany w ramach 25-lecia partnerstwa miast Warszawy i Berlina. W ramach polsko-niemieckiego roku jubileuszowego 2016 ŚWIĘTUJEMY! zorganizowanego przez Goethe-Institut i Ambasadę Niemiec z okazji 25-lecia Traktatu o dobrym sąsiedztwie i przyjaznej współpracy. goethe.de/swietujemy
Nowy Teatr
Madalińskiego 10/16
